"EL, AYAGIN ÇALISMASINDAN HOSNUT DEGILSE; SORUMLU BASTIR."( G. Nizami )

Herkesin bakamadıgı yonden bak dunyaya demis, Mevlana.

Çocukluk da tam böyle degil mi? Herkesin bakamadıgı yerden bakmaya calıstıgımız ve

"azcık normal ol cocugum" telkinlerine maruz kalıp, anormal hayata normal bir birey olarak hazırlandıgımız dönem...

Ampul ve yüzlerce icadın sahibi Thomas Edison çocukken, arkadaslarıyla haberlesebilmek adına arkadasları ve kendi evi arasına telgraf hattı çekmis.

Telefonun mucidi Graham Bell, tam 11 yasında arkadasının babasının degirmeni icin verimliligi arttıran bir makina yapmıs.

Gidelim cocuklarımıza makina icat ettirelim demiyoruz. Fakat oyun cagındaki cocuklara! oyun alanı yaratın diyoruz. Igor Sikorsky, Bill Gates, Howard Huges ın cocuklugunu mercek altına aldıgımızda özgürce oynayan minik Sikorsy i görmek tesadüf degildir.

Bunları neden mi yazıyorum? Çünkü makina mühendisligi gibi teknik bir egitimden geçmis ve senelerce multidisipliner bir çalısma tarzı benimsemis ve son yıllarda isletmelere yönetim danısmanı olarak hizmet veren biri olarak; sahit oldugum kanayan bir yaramız ile iliskili. Cocuklarına isleri devretmeye calısan kobi sahipleri, özellikle imalat sektörü bazında deginmek isterim ki; devretse de çogunlukla ya is benimsenmiyor ya da isi devredecek cocugu farklı bir disiplinde çalısmayı tercih ediyor. Neden? Cünkü cocugunu senelerce islerden uzak tutup, pamuklara sarıp büyütüp sonra da makina basındaki personeli anlamasını ve aynı zamanda yonetsel yeteneklerını de gelistirmesini bekliyor. Hatta, patent talepleri de oluyor.

Aynı talepleri, sans eseri yeni mezun istihdamına katkı saglayan isletmeler de bu sefer çalısanlarından istiyor. Zaten ne ailede ne de okul hayatında oyun alanı! sunulmamıs genclerden icat çıkarmaları beklenmedigi belirtilse de, aslında agır bir yük omuzlarına biniyor.

Ve ne yazık ki, üniversiteye puanı yettigi ya da yönlendirildigi icin sans eseri bir bölümü bitirmesi sonucunda bölüme uygun alanda çalısabilmek adına senelerini heba edecek bir yolculuga cıkıyor gençlerimiz.

Bizler ebeveyn, rehberler, karar vericiler, mentorlar olarak, en en en erken dönemde çocugun, gencin ilgi alanlarını belirleyerek onları gelecege hazırlamak için elimizden gelen tüm destegi saglamalıyız. Ülkemizin sanayi çarklarını döndüren belkemigi kobiler ise, veliaht yetistirmek istiyorlar ve eger ki cocugun da ilgisi var ise çok kücük yaslarda girisimciligi empoze edecek, hamura ellerin bulasmasına izin verecekler.

Aynı zamanda gençlere gönüllü mentorluk yapan biri olarak bu satırları yazma geregi hissettim. Zira bu hafta görüstügüm 3 firmada da aynı problemler üzerine odaklandık.

Ve bir taraftan üniversite sınavına 2 haftası kalmıs genclerden gelen telefonlar:

" Ben saglık alanında çalısmak istiyorum ama babam hukuk oku diyor...."

Bu baskıları ben okumadım sen oku yavrum diyen ebeveynler degil.... "design thinking" gibi bir alanda çalısanını uzmanlastırıp, patent çıkarması için tesvik ederken, evindeki evlat cevherini islemeye ugrasmayan, gormezden gelen dostlarımızda da görüyorum.

Çuvaldızı kendimize batırıp; elatlarımıza sunu bile hatırlatsak yeter belki de:

" Herkesin bakamadıgı yönden bak dünyaya" Mevlana..

PRO-OUT

,